1930: Derde trauma: beschadigd aangezicht

Dat enig wantrouwen op zijn plaats kan zijn bleek al gauw in Assen. Het gezin was ernaartoe verhuisd omdat onze vader er rector gymnasii was geworden. Ik was een durfal in het zwembad, maar dat hielp me niet toen ik tijdens het beklimmen van een zwemtrap hard naar voren werd geduwd. Mijn prominente neus ving de stoot op tegen een eikenhouten trede. Het neusbeen brak in gruzelmenten en het bad kleurde rood van het bloed. Ik kwam terecht in een Gronings ziekenhuis en moest pijnlijke behandelingen ondergaan. Ik herinner mij ook hoe griezelig ik het vond als de lange gestalte van een priester in een wijd gewaad langs kwam om iemand in de ziekenkamer te bezoeken, en daarbij bezwerende formules uitsprak. Tijdens het herstel van de ontstoken wond werden botfragmenten afgestoten. Sedertdien is mijn trotse voorgevel veranderd in een vlakke boksersneus.