De verplaatsing van Assen naar Hilversum betekende een overgang van een bedaarde provinciestad naar een onstuimig groeiend schaapherdersdorp. In het begin had ik wat moeite met mijn medeleerlingen, ik vond ze brutaal en er waren er die een lelijk en raar taaltje gebruikten. Dat laatste zullen ze ook van mij hebben gevonden.
Het was jammer dat onze onderwijzer meneer De Bree weinig tijd besteedde aan zingen; hij ging ons voor, niet met zijn eigen stem, maar met een viool. Na gebruik werden de snaren weer helemaal tot ontspanning afgedraaid. Dan was er meneer Van Dijk die, bij het uitleggen van de Wet van Archimedes, deze klassieke geleerde vanuit zijn badkuip naar zijn vrouw liet roepen:
Eureka, Eureka, ik heb het gevonden! Dus vertelde ik thuis aan de koffietafel dat mevrouw Archimedes Eureka heette. Dat leidde tot grote hilariteit. Of het misverstand bij meneer Van Dijk of bij mij lag is nooit opgehelderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten