Toen we in 1959 in de KNO kliniek begonnen met het Foniatrisch spreekuur kwam van veel kanten het advies: houd ook spreekuren in Amersfoort en in Woerden. Daar voelde ik niets voor, ik dacht: laat de mensen maar naar mij toe komen. Weldra was de toeloop groot genoeg, de patiënten kwamen uit alle delen van het land, soms zelfs uit België en Duitsland.
Enige jaren later dacht ik daar anders over toen er een delegatie uit Leuven kwam om te vragen of ik wilde helpen een opleiding voor een licentiaat in logopedie op te zetten. Dr Tyberghein en prof. Knops (mathematische psychologie) kwamen bij ons thuis om dat toe te lichten. Mijn bedoeling was om het vijf jaar te doen; dan zou er wel iemand zijn om het over te nemen. Het werden twintig jaar. Aanvankelijk ging ik een dag in de week naar Leuven, later kon ik het zo regelen dat ik enige keren per jaar een langere aaneengesloten periode naar België ging. Een groot deel van het onderwijs werd verzorgd door Paul Bastijns, gepromoveerd bij prof. Knops, en met de logopedie vertrouwd gemaakt door een half jaar stage in Utrecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten