maandag 27 april 2015

VOOR ZELFVERDEDIGING OP BOKSLES

Ik zal vijftien jaar zijn geweest toen mijn vader oordeelde dat het goed voor me zou zijn op boksles te gaan. Hij had dat zelf in zijn studententijd gedaan, en ik voelde er wel voor omdat ik boeken vam Toepoel over zelfverdediging had gelezen. Nu was het wel zo dat mijn vader een forse athletisch gebouwde man was, terwijl ik meer het lichtgewicht endo-ectomorfe type van mijn moeder had geërfd.
Wekelijks begaf ik me naar sportschool Hellemond aan de Zonnelaan in Hilversum. Daar mochten we onze linkse en rechtse direkten, hoeken en swings uitproberen op de jongere broer van de sportschoolhouder, die als boksprof werd opgeleid.
Enige jaren later werd een beroep op me gedaan om het Utrechts Studenten Corps te vertegenwoordigen en in de ring te staan tijdens een Interacademiale Sportdag te Wageningen. Onze voorbereiding was wel erg summier geweest, en mijn tegenstander was een meedogenloze vechtersbaas, De eerste ronde was nog maar juist begonnen of mijn coach wierp de handdoek al in de ring. Dat heeft gemaakt dat ik er zonder letsel van af ben gekomen. Toch is het in mijn latere leven wel eens handig gebleken als ik terloops kon opmerken geselecteerd te zijn geweest voor het nationale studentenkampioenschap boksen .

Geen opmerkingen:

Een reactie posten